Huilbaby’s oorzaken: lichamelijke problemen
Bij huilbaby’s zijn er vele lichamelijke oorzaken zoals: darmkrampjes (onrijpe darmen), groeiachterstand en/of vroeggeboorte, reflux (teruggeven voeding en/of spugen), voedingsallergie, etc. Om lichamelijke oorzaken bij huilbaby’s uit te sluiten, doet u best zo vlug mogelijk beroep op de huis- of kinderarts.
Wanneer desalniettemin de baby aanhoudend blijft huilen zonder duidelijke reden en u vruchteloos alles reeds uitgeprobeerd heeft om de baby te troosten slaat de radeloosheid toe. Er ontstaat een onhoudbare situatie die erg belastend is zowel voor u zelf als voor uw baby.
Huilbaby’s oorzaken: overgevoeligheid voor prikkels
Naast lichamelijke oorzaken als ziekte, of ongemak kan overprikkeling de oorzaak zijn voor het extreme huilen van deze baby’s. Huilbaby's kunnen zich niet afsluiten en alle indrukken komen daardoor ongefilterd binnen: geluiden, geuren, beweging, indrukken, contact... alles. Overprikkeling is het gevolg en alleen met huilen kan uw baby aangeven dat hij zich niet lekker voelt.
Maar wanneer een baby moe wordt sluit hij zich van nature af voor alle indrukken om hem heen. Soms zelfs merkbaar door het hoofdje letterlijk af te wenden en het contact te verbreken.
Uw aanwezigheid met uw geur , stem, hartslag en warmte zijn een troost. Een baby is nu eenmaal gebaat bij veilige hechting.
Huilbaby’s oorzaken: wat mankeert er?
We doen alles voor hem en toch is hij ontroostbaar! Die vraag knaagt constant.
Vergeet niet dat uw baby al een heel eigen persoontje is met een eigen temperament, karakter en het vermogen om al dan niet informatie te verwerken (prikkels).
Bepaalde auteurs zoeken naar oorzaken bij huilbaby’s in hun slaappatroon. Namelijk dat sommige baby’s moeilijk overschakelen van de ene slaapcyclus naar de andere. Hierdoor worden ze wakker en dienen gerust gesteld te worden ten einde terug veilig in slaap te vallen. Dit is een aanpassing die bij sommige baby’s langer kan duren.
Maar ongeacht de leeftijd van de baby is het aanbevolen gevolg te geven aan zijn behoeftes. Er niet op reageren kan nadelig zijn voor zijn zelfvertrouwen. Huilbaby’s waarvan men de oorzaken voor het wenen negeert zullen begrijpen dat het tot niets dient om hun behoeftes te uiten daar er toch niemand op reageert. Maar hiermee verdwijnen evenwel hun impulsen niet.
Huilbaby’s : een beschrijving
Huilbaby's zijn over het algemeen erg actieve, wat onrustige, overbeweeglijke, schrikachtige en snel geprikkelde baby's. Een prikkelbare baby raakt sneller vermoeid waardoor hij slechter zal slapen, meer gaat huilen en nog vermoeider raakt, hij belandt in een vicieuze cirkel.
Het huilen van deze baby's is anders dan een het gebruikelijke jengelen vanwege een natte luier. Het huilen is intens, doordringend, haast overstuur. De baby's zijn onrustig of bewegen zich heftig, en het enige dat helpt is lichamelijk contact met de ouder. Zodra u uw baby bij u neemt bedaart hij wat, maar wanneer u hem teruglegt in zijn bedje of box, start het intens huilen opnieuw.
Huilbaby's kunnen ook de neiging hebben zich te overstrekken en hebben dan vaak een voorkeurshouding in bed. Het is mogelijk dat de baby door de geboorte in meer of mindere mate een blokkade heeft in zijn nek/halsgebied.